Isang Masalimuot Na Karanasan

Foreword : This letter was forwarded to me by my brother R and also by my good friend F. Although we hear only one side of the story (that of the victim), I think there is a grain of truth in it, considering it was written by a co-worker and not by the involved party.

Sa lahat na Manggagawang Pilipino,

Nais ko lamang i-share sa inyo ang isang pangyayari na nawa maging kapulutan natin ng aral at maging silbing paalala sa atin habang nandito tayo sa Gitnang Silangan lalo na sa bansang ito.

Ito po ang story:
Meron po kaming kasamahan sa grupo na nagtatrabaho sa KIKA dun po sa Riyadh Gallery Mall (Geant Galleria). Minsan ay merong babaeng customer na nabitiwan nito ang kanyang bag at kumalat sa selling area ang mga gamit nito. Dahil po likas sa ating mga Pilipino na matulungin, nakita po ng kabayang ito at dagliang tinulungan ang babae. Pero di po alam ng kabayang ito na sa pag magandang loob niya ay magiging masalimoot ang magiging Pasko at Bagong Taon niya.

Dahil, pagkatapos niyang tinulungan ang babae, nag complain ito sa Customer Service na nawawala daw ang kanyang pera na worth SR3,500. at ang pinagbibintangan ay ang kawawang kabayan na nagmamagandang loob lamang.

Tumawag ng Security Guard, at nagkaroon ng investigation at sa maikling salita, ang suggestion sa kabayan ay bayaran na lang nag babae para daw di na magsuplong sa Police. At dahil sa laki ng amount compared sa suweldo ng kabayan ay humingi ito ng tulong sa mga kababayan natin at dagli-ang napunuan ang SR3,500.00 para wala ng problema. Ang lahat po ay nag-ambag ambag para malikum ang SR3,500.

Akala namin ay dito na magtatapos ang issue, pero kahapon aming pong nalaman na ang kabayan ay pauuwiin ng kumpanya nila dahil sa paratang na nagnakaw, at dahil sa mabilis na pagkabayad ng alleged nawawalang SR3,500 ay nagduda ng husto ang kanilang kumpanya na siya nga ang kumuha ng nawawalang pera daw ng babaeng customer.

Mahirap pong isipin kung anong merong ugali o katwiran ang mga taong ito. Malinaw na ang kabayan natin ay biktima ng panloloko at sa pagmagandang loob nito na tumulong ay naging cost ito ng kanyang trabaho dahil naging work termination ang reward niya.
Dahil dito, let us be reminded ng ating PDOS, na sa anumang pagkakataon kahit mabuti ang ating intention ay huwag tayong mag extend ng anumang tulong lalong lalo na sa mga katutubo o sa ibang lahi. Laban man ito sa ating kinagisnan kagandahan asal, pananalig, paniniwala o kultura pero isaalang-alang din natin ang atin kapakanan, lalo na kung ang nasasangkot ay hindi natin kalahi. Alalahanin natin we are in a stranged country with stranged cultures. . . Kaya po pag may nakita tayong nalaglag na gamit lalo na sa babae saang Mall o Shopping Center man hayaan natin sila. At nawa ito’y maging babala sa ating lahat.

Happy New Year po.

Best Regards,

Ramil Prava Tabligan

Not everything in this country is bread and honey. It’s sad that it happened to somebody who only has nothing in mind but good intention. This is also the reason why we are reluctant to help road accident victims. “Good Samaritans” gets in trouble and blamed for their death if victims dies while on their hands.

It is disturbing and it doesn’t sit well on our psyche, because Filipinos are “likas na matulungin”. We got that trait from our “bayanihan” mentality.